(HASKENLİ)

 

 

Doğusunda; Ziyaret tepe, Karapınar, Büyükkardem köyü, Kayapınar, yer alır. Güneyinde; Arefeoğlu Höyük deresi yer alır, Kürtlük sırtı, Kuyubaşı sırtı, Yapılı sırtı, Kurtaran köyü yer alır. Batısında; Alonun kıracı sırtı, Gövceli köyü, Belen mevki, Deliçay deresi yer alır. Kuzeyinde; Oğurca pınarı, Havaralık sırtı, Haytlı dere, Cibenik köyü, Hırçoğlu köyü, Aşağıbademli köyü kokmuş dere yer alır.

 

 

 

HASKANLI KÖYÜNÜN KURULUŞU:

Köyün ilk kuruluşu şimdiki köy’ün batısında deli çay deresi ile Haskanlı köyü arasında Ören diye bilinen ne zaman yerleşildiği belli olmayan (araştırılıyor) yanında sakız ağaçları bulunan yerdedir. Burada üç adet harabe ile birlikte bir su kaynağı bulunmaktadır. Bu harabelerden biri Boğazkerimden gelen Ma^mo ya; diğeri Arabandan geldiği nakledilen Mamo ya; üçüncü harabe ise Araban’dan gelen Mamo’nun kahvecisi Kel İbo’ya aittir. Daha sonra üçü birlikte o zaman ormanlarla kaplı olan şimdiki köy arazisine çıkarlar.

Yeni köy arazisine çıkış esnasında Araban’dan gelen Mamo’nun oğlu Memet’in 7 yaşında olduğu nakledilir. Musabeyli nüfus müdürlüğündeki resmi kayıtlarda Mamo oğlu Memet Yılmaz’ın doğum tarihi hicri 1259 olarak geçer. mamo oğlu Memet Yılmaz’ın 7 yaşında olacağı tarih hicri 1266 olup bu tarih miladi takvime göre yaklaşık 1840 yılına tekabül eder. Köyde tam olarak ne zaman faaliyet gösterdiği belli olmayan karakol ve cezaevi olduğu nakledilir. Karakol daha sonra teze Musa’nın evi diye geçer. Cezaevi ise daha sonra (kör hoca) Mahlilerin evi diye bilinir. Bunların dışında şimdi hasan(kiya) Yılmaz’ın evi diye bilinen yerde bir Kadı’nın zamanla bulunduğu nakledilenler arasındadır. Bu üç evde şimdi harabe durumdadır.

Tarihi yerler: köyün Kara kuyu mevkii Boztepe de 15 yıl öncesine kadar harabeler olduğu ve toprak kapların çıkarıldığı anlatılır.(arazi sahibi Mehmet Tunç, Sait TUNÇ)

 

HASKENLİ KÖYÜNÜNANLAMI: Haskenli köyü devlet arşivleri ve yabancı Internet sitelerinde halen HASKANLI diye geçer. Köyün adı ile ilgili tek rivayet şöyledir. Köylerde eşeğiyle satıcılık (çerçilik) yapan bir adamdan çevre köyler köyün insanlarının nasıl olduğunu sorarlar. Satıcılık yapan bu adam köylüleri has kana sahip insanlar olarak tanıtır ve köyün adı haskanlı kalır daha sonra dile kolay geldiğinden HASKENLİ ismi yerleşir.

Ancak; sonundaki li eki köyün bir başka yerdende gelmiş olabilecegini düşündürmektedir. Başındaki hasken kökü esas gelmiş olabilecegi yeri belirtecegi ve li ekide hasken diye bir yeri çağrıştırmaktadır. Köylerin isim değiştirmeleri sırasında köyün üzüm bağları ve zeytin ağaçları ile kaplı olmasına bakılarak ZEYTİNBAĞI adı verilmiştir.

 

TAVUKÇULAR AİLESİ: Bu aşirette bilinen en büyük kişi köyün de kurucularından olan ve Araban ilçesi Karadağ mevkiinden gelen ve Rişvan aşiretinden olduğu anlatılan Mamo’ dur. Mamo arabanda bir kız meselesi yüzünden orada birini yaralayarak şimdiki Gökçeli köyüne Bıyıklıoğlu'nun yanına yerleşir daha sonra Bıyıklıoğlu’nun oğlu Hasan’ın kızı Meryem ile evlenir.Bıyıklıoğlu ve Hasan ölünce köye ve nama kendi sahip olur.Mamo’nun gözü şimdiki köyün olduğu yerdedir.Mamo Gökçeli’ye Zobular harabesinde körez mıhı (at mıhı) yapan Körezleri yerleştirir.Kendisi şimdi Ören diye bilinen yere kahvecisi Kel İbo ve komşusu Ma’mo ile yerleşir.Mamo orada fazla oturmaz artık yaşlanmıştır.Birlikte şimdiki köy arazisine göç ederlerler.Bu göç esnasında mamo tavuklarını yakalamaya çalışır bunu gören eşi Meryem kadın ‘tavukların mı acelesi tavukçu’ diye feryad eder aile isminin buradan geldiği nakledir.Mamo’nun dört oğlu vardır.Bunlardan Ahmet’ten (Ahmet’in annesi kelecik köyünden Zeynep’ tir.Diğer kardeşlerinin annesi Meryem’dir) olanlar ‘ŞAHAN’ soyadını; Memet’ ten olanlar ‘YILMAZ’ soyadını; Mahmut’tan olanlar ‘TAVUKÇU’ soyadını; Mustafa’dan olanlar ‘TUNÇ’ soyadını taşırlar.

 

MUSALAR: Boğazkerimden gelen ve köyün kurucularından olan Ma’mo’nun ailesidir. Bu aile şimdi ‘DAĞ’ soyadını taşımaktadır.(Ahmet DAĞ)

 

KEL İBOLAR: Köye ilk yerleşenlerden kahveci Kel İbo’nun ailesidir. Kel İbo’dan olan Kel İbo Ökkeş’in oğlu Duran ve Hurşit’tir. Hurşitten olanların Erzin Kuzucu’larda olduğu iddia ediliyor. Duran’dan olanlar Gaziantep’e yerleşmişlerdir. Bu aile ‘KAYA’ soyadını almıştır.

 

KARPUZCULAR AİLESİ: Karpuzcu Hüseyin adlı biri Zeytinbağı ve Kurtaran arasında çiftlik denilen yere yerleşir. Daha sonra köyden göçerler. Evlerinin harabesi hala durmaktadır. Şu anda bu aileden kalanlar Kilis'tedir. Bu aile ‘YALÇIN’ soyadını taşır.

 

 BOZKURT AİLESİ: Ma’li diye bilinen köye gelişi hakkında bilgi olmayan birinin ailesidir. Yedi oğlu savaşta şehit olmuştur. Soyu üç kızı ile devam eder. Bu aile Bozkurt soyadını taşır.

 

FAKICILAR: Köye nereden ve ne zaman geldiği bilinmeyen cenaze yıkayan Fakıcı hoca lakaplı birini Tavukçu Mamo oğlu Memet ve Mustafa köye yerleştirmiş ve köyden evlendirmiştirler. Bu aile ‘ÇAY’ soyadını taşır. Bu aileden kör hoca’nın oğlu (çerçi) Ahmet’in oğlu Mustafa Adana iline yerleşince soyadı değişikliği yapıp KIZBUL soyadını almıştır.

 

HASANCIKLAR: Köye nereden geldiği hakkında bir bilgi bulunmayan Hasan isminde birisi eşi Hayırlı ve 1259 doğumlu (miladi yaklaşık 1833 ) oğlu Mustafa –daha sonra Mustafa Tavukçu ailesinin en büyüğü Mamo’nun kızı 1271 doğumlu Hatice ile evlenmiştir.- ile birlikte köye gelip yerleşmişlerdir. Hasan’ın 4 oğlu olmuş bunlardan Mustafa: POLAT, Hallik: YILDIRIM, Mayıl: ASLAN, Mehmet ise AVCI soyadını almıştır.(Kaynak:ÖKKEŞ POLAT 1945 KİLİS doğumlu , Musabeyli Nüfus Müdürlüğü)

 

DEMİRCİ HAYDAR AİLESİ: Uzunyıllar köyde yaşadıktan sonra önce Cevizli’ye göç etmişlerdir şimdi durumları hakkında bir bilgi yoktur.

 

SEYDOLAR: Bu ailenin çok uzun bir süre köyde kaldığı, köklerinin Cengin köyü olduğu ve daha sonra Gaziantep’e göç ettikleri anlatılıyor.

 

 

 

 

Bu gün için köyde olmayan aileler: Bozkurt, Kızbul, Yalçın, Çakmak, Çay, Önnü, Özcan, Özyıldırım aileleri köyden tamamen göç etmiş durumdalar.

 

Köy nüfusuna kayıtlı on sekiz aileden Yolcu ailesi Uğurtepe’nin (Kırçoğlu) köyünden gözükmektedir. Sekiz aile tamamen göç etmiştir. Geriye kalan yedi ailenin üyelerinden köyden yaşayanlar varsa da bu ailelerinde büyük çoğunluğu göç etmiş durumdadır.

 Köyde yaşamakta olan ailelerden Aslan, Avcı, Dağ, kaya, Polat, Tunç, Yıldırım, Yılmaz, Şahan ailelerinin büyük çoğunluğu başta Gaziantep olmak üzere Kilis ve diğer illere göç etmiş durumdadır.

 

 

KÖYDEKİ DİĞER YAPILAR:

 

CAMİ: Cami yeri Veysel(kiya) TUNÇ tarafından hibe edilmiştir. 1957 yılında köylünün kendi imkânları ile yapılmış olup şu anda restorasyona ihtiyacı vardır. Cami minaresi merhum Hacı Cümbüş tarafından yaptırılmıştır. Cami lojmanının yeri (kara) Gürcü Dağ’a yerine zeytin bahçesi verilerek köylü tarafından satın alınmıştır.

 

OKUL: İlk kez okul olarak kullanılan bina yeri Abdi Dağ tarafından hibe edilmiştir. İlkokul binası hakkında çürük raporu gelmesi üzerine 1989 yılında yeri köylü tarafından Aziz Tunç’tan satın alınarak yeni okul binası yaptırılmıştır. Okul yüzölçümü 2 dönüm olup tek derslikli ve lojmanlıdır. Okul halen faaliyettedir.

 

Köyde sağlık ocağı bulunmaktadır.

KÖY ÇEŞMESİ: Çeşme 1951 de yapılmış olup köylü suyu donluk denilen yerden kendi imkânlarıyla getirmiştir. Çeşme şu anda faaliyette değildir.

 

İÇME SUYU:1993 Yılında Havarlık denen yerde sondajla içme suyu çıkarılmıştır. Biriktirme için yeri Mustafa Tunç’tan hibe yoluyla verilen araziye 40 tonluk depo yaptırılmış olup halen şebeke halinde evlere dağılımı mevcuttur.

 

KÖY MEYDANI: Köy çeşmesi önünde Duran TUNÇ ve Ma’mo DAĞ’a ait küçük alan 2003 yılında Köy muhtarı Necmettin YILMAZ ve köy eski imamlarından Yusuf ERGÜN’ün büyük girişimleriyle Gürcü YILMAZ’dan köylü tarafından yer satın alınarak genişletilmiş olup halen düğün yeri olarak kullanılmaktadır.

 

KÖY GEÇİM KAYNAKLARI: Köyün geçimi ekseriya zeytin ve üzüm’e dayanır. Geriye kalan boş arazilerde azda olsa kuru tarım yapılmaktadır. En çok ekilen ürünler buğday, nohut ve arpa’dır. Bunların dışında hayvancılık bir yan gelir olarak yapılır. Şu anda köyde 5 adet büyükbaş,450 adet küçükbaş hayvan bulunur. 

 Köyde bir demirci bir değirmen birde bakkal mevcuttur.

 

 

 

 

 

 

 

Köyün Adı			ZEYTİNBAĞI
Köye Bağlı Mezra Sayısı, Mesafeleri			-
Köyün Nüfusu-Okur Yazar Oranı %			189	95%
Köyün Hane Sayısı			25
Köyün İlçe Merkezine Uzaklığı			13
Yol Durumu(Asfalt veya Stabilize)			Asfalt	(1997 yılında yapılmış.)
İçme suyu Durumu(Şebeke-kuyu, vs.)			Şebeke	(1993 yılında yapılmış.)
Sulama Suyu Durumu(Kaynak vs.)			-
Okul Durumu-Kaç Derslik Olduğu			1 Derslikli Okul
Kaç Lojman Olduğu-İmam Evi			1 Lojman–1 İmam Evi
Öğretmen Sayısı			1
Öğrenci Sayısı			20 (II. Kademe Öğrn.75.Yıl Cumh. İÖO’na Taşınmakta.)
Sağlık Evi-Sağlık Ocağı			Yok-Yok
Cami			1960 yılında yapılmış
Elektrik Durumu			Var
Ekili Arazi Miktarı			2290	Dönüm
Hayvan Sayısı(Büyükbaş, Küçükbaş)			6	Büyükbaş	295	Küçükbaş
Yayla Durumu-Mera			Yok–122 Dekar Mera
Gelir Kaynağı(Ürün Çeşitleri vs.)			Buğday,Bağ,Arpa,Zeytin,Hayvancılık

 

 

 

 

 

 

 KAYNAKÇA: Musabeyli Nüfus Müdürlüğü kayıtları, Ökkeş YILMAZ, Necmettin YILMAZ (köy eski muhtarı) , İsmail YILDIRIM (köy yeni muhtarı),Mehmet TUNÇ, Ahmet DAĞ. Ökkeş POLAT 1945 doğumlu(Eski köy muhtarı oğlu)

 

DERLEYEN: Öğretmen Bostan TUNÇ 1977 Zeytinbağı Doğumlu.18.07.2006

 .