FERİCEK KÖYÜ:

Doğusunda; Sarsafa geçidi mevki, Lüdaslı sırtı, Afrin Çayı,   Kireçocağı tepesi, Kibrit tepe, Belenözü köyü, Ravandı kalesi arkaltı deresi Selverdede tepesi, Kürdören tepesi yer alır. Güneyinde; Çakmak sırtı, kanlıkaya mevki,  tepe çomak çatılık deresi yer alır. Batısında; Kocabağlar sırtı, Gemrik tepesi yer alır. Kuzeyinde; Topukçular sırtı, zeytinlik sırtı, eşeksekisi sırtı, Ferik pınar, Ferik pınar deresi, Uzunbayır, Aşağıkalecik köyü, Koncadağı tepesi yer almaktadır.

Köyün Kuruluşu:

Fericek köyü 1780–1800 yıllarında ilk dört ailenin yerleşmesiyle kurulmuş olup, bu aileler;

1-Tek Veliler denilen daha sonra Ercan ve Yılmaz soyadını alan alenin gelerek şu anki köyün güneybatı tarafındaki arazileri kullandığı

2- Bıyıkoğlu alesinin daha sonra Gültekin soyadını alarak köyün doğu tarafındaki arazileri kullandığı,

3-Fakılar olarak bilinen şu an Polat soyadını taşıyan alenin Seller Dede Dağının yamacındaki Vıjlı denilen yerden gelerek köyünün kuzeydoğu tarafındaki arazileri kullandığı,

4-Kartoğlanlar olarak bilinen daha sonra Polatdemir soyadını alan ailenin köyün kuzeybatısındaki arazileri kullandığı,

Ayrıca çeşitli zamanlarda değişik yerlerde köye yerleşen ve genellikle küçükbaş hayvancılığı yapan aileler olmakla birlikte şu anda 25 hane olan Fericek köyü aile yapısı ve arazi kullanımı olarak önceki durumunu muhafaza etmektedir.

Köyde daha önceleri Bağ, Bahçe, Zeytincilik ve kuru tarım yanında hayvancılık yapılmasına rağmen günümüzde de açık alan otlatmasına dayalı küçükbaş hayvancılığı yapılmaktadır. Yeraltı sularında faydalanma gayesiyle yapılan birkaç sondaj denemeleri umut verici olup, ilerde sulamaya dayalı tarımcılık daha da önem kazanarak artacağına kesin gözüyle bakılmaktadır.

Konca dağı tepesi ile ilgili bir rivayet vardır; Bir gün bir çoban Gonca Dağında sürüsünü otlatırken, şiddetli bir rüzgâr çıkar. Çoban Allah’tan bir dilekte bulunur. “Allahım bu rüzgârı durdur ben sürümden bir keçi ya da koyun kurban edeceğim der.” Bu dileğin üzerine rüzgâr hemen durur. Rüzgâr durunca da Çoban tekrar Allaha seslenir, “Allahım senin, benim gibi bir çobanın kurbanına ihtiyacın yoktur “ der ve kurban kesmekten caymış. Rivayettir ya bu; Çoban ve sürüsü hepsi birlikte taş olmuşlar. Dağın tepesinde ki büyük taşları insana ve koyun keçiye benzetirler. Ya da taşların bu benzerliğinden dolayı bu masal uydurulmuşta olabilir.